طراحی موزه ملی افغانستان با هدف تجلیل از میراث فرهنگی و غنای حسی مردم
این کشور به وجود آمده است. حجم این مجموعه به "مکعب بی انتها" تعبیر شده
توسط متیو کاینر طراحی شده است. فرم بنا جلوه ای قدرتمند و نمادین از فرهنگ
و هنر باستانی افغانستان به شمار می رود. با توجه به مفهوم موجود، طراح به
خوبی توانسته فضای منفی و مثبت را در یک حجم ساده خلق کند تا علاوه بر
کاربری ها و المان های موجود، شرایط اقلیمی و بصری مناسبی برای چنین طرحی
به وجود آورد. حجم بنا که به صورتی واژگون ایجاد شده با الهام پذیری از
تاریخ کشور افغانستان در طول جنگ ها و شرایط سخت اجتماعی مردم این کشور به
وجود آمده است.
در کشوری که به وسیله جنگ نابود شده، ثروت اصلی این کشور که زمینه های
فرهنگی و مردم آن به شمار می روند در بنا گنجانده شده است. به رغم سال ها
جنگ و آشوب، نقاط اساسی این کشور دست نخورده باقی مانده است. خطوط و
فضاهای ایجاد شده همگی بر اساس فرهنگ و تمدن این کشور به وجود آمده است. به
جای استفاده از چند متریال، طراح با خطوط و سطوح متریال اصلی در کالبد بنا
بازی کرده تا علاوه بر حفظ هویت، شرایط زیبایی شناسانه و اقلیمی را به
بنای خود القا کند.
در مرکز بنا یک نورگیر با الهام پذیری از گودال باغچه خلق شده که به وسیله
عنصر آب و درخت در مرکز آن تزئین شده است. با ورود به سالن اصلی، هر
بازدیدکننده به صورت منفرد تجربه خاصی از ورود و حرکت در این فضا به دست می
آورد. پله زیبا و جالبی که به صورت صعودی بر پوسته بنا تعبیه شده، به سالن
انتظار در قلب این مجموعه متصل شده است. دیوارهای داخلی و سنگ تراشی ها بر
روی یک متریال (کالبد اصلی بنا) انجام گرفته تا خلوص و سادگی کار بیشتر
جلوه دهد. هر یک از هشت دوره معم تاریخی این کشور در یک فضای اختصاصی و با
توجه به معماری همان دوره طراحی شده است.
منبع: Archdadaily.com