معماری: شرکت معماری موج نو
مساحت: 4500 متر مربع
تیم طراحی : مریم امانپور، زهرا همدانی، تینا یاوریان، آتیه عامری، مونا رمزی، فاطمه دهقانی، شادی جلوی، سارا فراهانی، مرجان نجفی زادگان، هلاله علایی، سعید فهیم پور و محمد کشاورزی
شرکت معماری ایرانی موج نو (New Wave) یک سالن صخره نوردی به وسعت 4500 متر مربع در زمین های صخره ای منطقه پلور مازندران طراحی نموده اند. صرف نظر از بلندترین قله کشورمان، کوه چند قسمتی منطقه پلور، شما را به تماشای طبیعت و مناظر بی نظیر این منطقه دعوت می کند، و از لحاظ بصری ارتباط قوی میان کوه نوردان و مناظر اطراف برقرار می نماید.
"دیوار تخته سنگ مانند" این پروژه، با فرآیند زمین شناسی از حرکات در مقیاس وسیع پوسته زمین و نیروهای تکنونیکی آن الهام گرفته شده است، فعالیت هایی که در این ساختمان در نظر گرفته شده است شامل یک سالن صخره نوردی، فضایی برای اسکان موقت، سالن بدنسازی و تناسب اندام، و البته فضایی برای نگهداری وسایل و تجهیزات می باشد.
پانل هایی از الیاف سیمان سفید بکاررفته در نمای بیرونی این ساختمان، فضا را به گونه ای مجسم می نماید که گویی ساختمان در زمینه ای از برف پوشانده شده است، در حالی که کوهنوردان در حال بالا رفتن از آنها می باشند. برای مقاومت بیشتر، طراحان از قاب های فلزی به عنوان ساختار اصلی سیستم استفاده نموده اند.
مساحت: 4500 متر مربع
تیم طراحی : مریم امانپور، زهرا همدانی، تینا یاوریان، آتیه عامری، مونا رمزی، فاطمه دهقانی، شادی جلوی، سارا فراهانی، مرجان نجفی زادگان، هلاله علایی، سعید فهیم پور و محمد کشاورزی
شرکت معماری ایرانی موج نو (New Wave) یک سالن صخره نوردی به وسعت 4500 متر مربع در زمین های صخره ای منطقه پلور مازندران طراحی نموده اند. صرف نظر از بلندترین قله کشورمان، کوه چند قسمتی منطقه پلور، شما را به تماشای طبیعت و مناظر بی نظیر این منطقه دعوت می کند، و از لحاظ بصری ارتباط قوی میان کوه نوردان و مناظر اطراف برقرار می نماید.
"دیوار تخته سنگ مانند" این پروژه، با فرآیند زمین شناسی از حرکات در مقیاس وسیع پوسته زمین و نیروهای تکنونیکی آن الهام گرفته شده است، فعالیت هایی که در این ساختمان در نظر گرفته شده است شامل یک سالن صخره نوردی، فضایی برای اسکان موقت، سالن بدنسازی و تناسب اندام، و البته فضایی برای نگهداری وسایل و تجهیزات می باشد.
پانل هایی از الیاف سیمان سفید بکاررفته در نمای بیرونی این ساختمان، فضا را به گونه ای مجسم می نماید که گویی ساختمان در زمینه ای از برف پوشانده شده است، در حالی که کوهنوردان در حال بالا رفتن از آنها می باشند. برای مقاومت بیشتر، طراحان از قاب های فلزی به عنوان ساختار اصلی سیستم استفاده نموده اند.
منبع: TOPINEARTH، ARCHDAILY
مهدی یاری